- wydłubać
- глаг.• выбрать• выковырять• выколупать• проковырять* * *wydłuba|ć\wydłubaćny сов. выковырять* * *wydłubany сов.вы́ковырять
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wydłubać
Смотреть что такое "wydłubać" в других словарях:
wydłubać — dk IX, wydłubaćbię, wydłubaćbiesz, wydłubaćdłub, wydłubaćał, wydłubaćany wydłubywać ndk VIIIa, wydłubaćbuję, wydłubaćbujesz, wydłubaćbuj, wydłubaćywał, wydłubaćywany 1. «dłubiąc wydostać, wygrzebać, wyjąć, wybrać» Wydłubywać rodzynki z ciasta. 2 … Słownik języka polskiego
wydłubywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wydłubywaćbuję, wydłubywaćbuje, wydłubywaćany {{/stl 8}}– wydłubać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wydłubywaćbię, wydłubywaćbie, wydłubywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dłubiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydziobać — dk IX, wydziobaćbię, wydziobaćbiesz, wydziob, wydziobaćał, wydziobaćany wydziobywać ndk VIIIa, wydziobaćbuję, wydziobaćbujesz, wydziobaćbuj, wydziobaćywał, wydziobaćywany «o ptakach: dziobiąc wybrać, wyjeść, wydłubać coś» Wróble wydziobywały… … Słownik języka polskiego
wyłupać — dk IX, wyłupaćpię, wyłupaćpiesz, wyłupaćłup, wyłupaćał, wyłupaćany wyłupywać ndk VIIIa, wyłupaćpuję, wyłupaćpujesz, wyłupaćpuj, wyłupaćywał, wyłupaćywany 1. «podważywszy wyjąć z czegoś, wyrwać, oderwać od czegoś; wydłubać» Wyłupać oczko z… … Słownik języka polskiego
wyłupić — dk VIa, wyłupićpię, wyłupićpisz, wyłupićłup, wyłupićpił, wyłupićpiony wyłupiać ndk I, wyłupićam, wyłupićasz, wyłupićają, wyłupićaj, wyłupićał, wyłupićany «wyjąć, wydrzeć, wydłubać, wyłupać» Wyłupić kamień z bruku. ∆ Wyłupić komuś oczy «oślepić… … Słownik języka polskiego
dziurka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dziurkarce; lm D. dziurkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała dziura powstała w wyniku celowego działania lub uszkodzenia czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziurki korników w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
